vrijdag 27 augustus 2010

Vanwaar de populariteit van Prince2?

Er zijn veel manieren om projecten uit te voeren. Naast de JBF* en PINO** zijn ook een paar bij die ontwikkeld zijn tot wat je een gestructureerde methode zou kunnen noemen. Voorbeelden daarvan zijn IPMA, ITIL, PMBOK en Agile. Onder deze methoden wint Prince2 steeds meer aan populariteit. Hoe zou dat toch komen?
Is dat het gebruik van de organisatiestructuur, zoals de methode voorschrijft? Die maakt in ieder geval wel ieders rol in de projectsturing en -uitvoering compleet duidelijk en voorkomt daarmee dat onderdelen tussen de wal en het schip vallen en 'dubbele petten' in het projectteam.
Of is het de duidelijke fasering, die de methode hanteert? Die voorkomt in ieder geval dat onbezonnen en zonder autorisatie doorgegaan wordt met het project, als dat eigenlijk niet verantwoord is.
Of speelt hier de constante focus op de Business Case hierin een belangrijke rol? Die focus garandeert tenslotte dat steeds beoordeeld wordt of het project nog verantwoord is. En dat in die zin, dat de investeringen in tijd, geld en middelen nog steeds een positieve en tijdige 'return on investment' zullen opleveren.
Maar misschien is de populariteit van Prince2 ook wel een gevolg van het consequente gebruik van productbeschrijvingen. Daarin wordt immers precies vastgelegd wat de specificaties van het eindresultaat van het project en al de samenstellende onderdelen ervan zijn.
Ongetwijfeld hebben opdrachtgevers en projectleden onder deze componenten favorieten en hebben ze onderdelen waar ze minder enthousiast voor zijn.
Maar om de eerste vraag te beantwoorden denk ik dat toch vooral de combinatie van deze verschillende componenten Prince2 zo sterk maakt en dat alle voorbeelden van successen met de methode de huidige en groeiende populariteit kunnen verklaren.

* Jan Boeren Fluitjes
**Prince In Name Only